امروز تصویری توسط “MW3Updates” در یوتیوب لیک شد که نشان دهنده باکس ارت بازی Black ops 2 می باشد. در این تصویر لوگوی Black Ops II و همچنین تصویری واضح تر از سرباز مرموز دیده می شود. این تصویر مربوط به سرباز مرموز بسیار شبیه به تصویر روی پوستری بود که چند روز پیش منتشر شد.

شرکت Activision اعلام کرد که در تاریخ ۱ می ۲۰۱۲ به طور رسمی از قسمت بعدی Call Of Duty رونمایی خواهد کرد. حال باید دید که ایا واقعا Black ops 2 در راه است؟

زمانی که کلید پاور را می فشارید تا زمانی که ویندوز به طور کامل اجرا شود، فرآیندهای زیادی درون کامپیوتر انجام می گیرد. این فرآیندها شامل هر دو بخش سخت افزاری و نرم افزاری می شوند و می توانند روی سرعت اجرای کامپیوتر تاثیر بگذارند. اصطلاحا به این مرحله بوت گفته می شود. اگر حس می کنید کامپیوتر شما دیر بوت می شود، می توانید موارد زیر را انجام دهید.

1- بایوس را تنظیم کنید
همان ابتدا که اولین تصویر روی مانیتور نمایش داده شد، کلید Del را فشار دهید تا وارد محیط بایوس شوید. معمولا صفحه ای آبی رنگ یا خاکستری مشاهده خواهید کرد که دارای تنظیمات و گزینه های مختلف است. درون منوهای این محیط باید گزینه Quick Boot را فعال کنید. با این کار هنگام روشن شدن دستگاه، دیگر تمام بخش های سخت افزاری تست نمی شوند. گزینه دیگری که باید تغییر داد، تعیین هارددیسک اصلی دستگاه به عنوان اولین گزینه هنگام بوت است. بایوس به عنوان اولین مدیر سیستم پس از روشن شدن دستگاه، محل سیستم عامل را جست و جو می کند و با تعیین آن می توانید زمان این جست و جو را کاهش دهید.

2- پاکسازی برنامه های اولیههنگام شروع ویندوز برخی از نرم افزارها نیز همراه با آن اجرا می شوند. برخی از این نرم افزارها مانند آنتی ویروس ضروری هستند ولی برخی دیگر فقط برای اجرای سریع، هنگام درخواست به حالت نیمه فعال باقی می مانند. در همان نوار جست و جو در منو استارت عبارت msconfig را تایپ کنید. بعد از نمایش پنجره تنظیمات سیستم به سربرگ استارت آپ بروید و گزینه های غیرضروری مانند موارد مرتبط با نرم افزار آفیس، ادوبی، برنامه های نمایش عکس و فیلم و موارد دیگر را حذف کنید.

3- پاکسازی سرویس های اولیهدر همان پنجره تنظیمات ویندوز در سربرگ سرویس ها می توانید سرویس های غیرضروری را نیز غیرفعال کنید. توجه داشته باشید که سرویس ها مانند نرم افزارها نیستند و با غیرفعال کردن آن ها ممکن است یک برنامه یا یکی از فعالیت های ویندوز دیگر اجرا نشود. پس با احتیاط بیشتری عمل کنید. گاهی نیز می توانید به جای غیرفعال کردن یک سرویس از اجرای با تاخیر آن استفاده کنید. در این حالت می توانید در کنترل پنل به Administrative Tools رفته و با کلیک روی سرویس ها در بخش تنظیمات اجرا، گزینه Delay Start را انتخاب کنید.

4- حذف سخت افزارهای غیرضروریاجرای درایورها و راه اندازهای سخت افزاری یکی از دلایل معطلی سیستم است و با حذف موارد غیرضروری می توان سرعت بوت را افزایش داد. به عنوان مثال وقتی گوشی موبایل خود را نصب می کنید، چندین قطعه غیرواقعی و مجازی مانند مودم و شبکه نیز نصب می شود یا دیگر کمتر کسی از فلاپی درایو استفاده می کند. می توانید تمام سخت افزارها را با ورود به کنترل پنل و انتخاب Device Manager مشاهده کنید و هر کدام را که خواستید با کلیک راست و گزینه Disable غیرفعال کنید.

5- به روزرسانی آنتی ویروسشاید این مساله به هیچ توضیح اضافی نیاز نداشته باشد. ویروس ها مهم ترین عامل کندی سیستم و کاهش سرعت آن هستند. این مشکل هنگام اجرای ویندوز بیشتر خود را نشان می دهد و به همین دلیل نیاز به توجه بیشتری دارد. حتما یک برنامه آنتی ویروس روی سیستم خود داشته باشید و به صورت مداوم از طریق اینترنت آن را آپدیت کنید.

6- فونت ها را فراموش نکنیدویندوز هنگام اجرا تمام فونت ها را تک تک مورد بررسی قرار می دهد و در حالت عادی نیز بیش از 200 فونت روی سیستم نصب شده است که با نصب نرم افزار آفیس و دیگر برنامه ها این تعداد بیشتر هم خواهد شد. اگر تمایلی به حذف دایمی فونت ها ندارید، می توانید به کنترل پنل بروید و فونت های اضافی را انتخاب کنید. سپس از طریق گزینه Hide حالت نمایش آن ها را تغییر دهید. در این حالت ویندوز فونت های مخفی شده را بررسی نمی کند. احتیاط کنید فونت های سیستمی را حذف نکنید، این فونت ها از طریق شکل آیکون به راحتی قابل تشخیص هستند.

7- نشانی ثابت در شبکهوقتی کامپیوتر به شبکه متصل باشد هنگام اجرای ویندوز از شبکه درخواست یک نشانی می کند و بعد این نشانی از طریق سوییچ، مودم یا سایر تجهیزات به کامپیوتر اختصاص داده می شود. این فرآیند زمان اجرای ویندوز را افزایش می دهد زیرا ارسال درخواست و پاسخ به آن ممکن است طولانی شود. در چنین شرایطی می توانید از آدرس های IP ثابت برای شبکه های داخلی استفاده کنید.

8- ارتقاء سخت افزاریبرنامه های جدید احتیاج به منابع بیشتری از نظر پردازش و فضای مورد نیاز دارند. در قدم اول ارتقای رم می تواند تا حدودی موثر باشد. هر چقدر فضای رم بیشتر باشد به این معنی است که برنامه های بیشتری می توانند در حالت آماده باش قرار بگیرند و محدودیت اولیه که با هجوم نرم افزارها در حین اجرای ویندوز همراه است، فضای بیشتری خواهند داشت. توجه داشته باشید که برای اضافه کردن فضای رم باید قطعات جدید با قدیمی ها هماهنگ باشد. در نتیجه رم باید از نظر فرکانس و زمان تاخیر با مدل های قبلی سازگاری کامل داشته باشد.
اگر سیستم شما قدیمی است، چاره ای جز ارتقا یا تعویض رایانه باقی نمی ماند و پس از ارتقای رم باید به سراغ پردازنده بروید؛ پردازنده جدید با فرکانس بالاتر و تعداد هسته های بیشتر کمک موثری در افزایش سرعت است. اگر هارددیسک جدیدی به سیستم اضافه کرده اید، بهتر است ویندوز را روی آن نصب کنید. استفاده از درایوهای SSD که در آن از تراشه های حافظه به جای دیسک استفاده می کنند، سرعت بوت را به طور قابل توجهی افزایش می دهند ولی قیمت آن ها بالاست.

اگر هیچ کدام از مراحل قبلی موثر نبود شاید بهتر است یک سیستم جدید با توجه به نیاز برنامه های امروزی تهیه کنید.

خیلی از افراد(البته بیشتر خانم ها) فکر می کنند هرچه صندلی جلوتر باشد تسلط راننده بیشتر می شود و به اصطلاح دست فرمون خوب می شود. خیر اینطور نیست ...

1- نگه داشتن پدال ترمز در هنگام عبور از دست اندازها:
این کار فشار زیادی را به سیستم فنربندی، اکسل و سیستم ترمز اتومبیل وارد می کند و نحوه صحیح رد شدن از دست انداز به این صورت است که باید طوری برنامه ریزی کنیم که تا قبل از رسیدن به دست انداز سرعت را کم کرده باشیم و در هنگام عبور از دست انداز ترمز به هیچ عنوان درگیر نباشد.

2- بالا کشیدن ترمز دستی بدون نگه داشتن کلید آن:
کشیدن ترمز دستی بدون نگه داشتن کلید آن باعث خرابی چرخ دنده های آن و وارد آمدن فشار بیش از حد به سیم ترمز دستی می شود.

3-عدم تعویض به موقع روغن گیربکس:
واسکازین نیز مانند روغن های دیگر نیاز به تعویض دارد که تعویض به موقع آن باعث روان کارکردن گیربکس،سلامت گیربکس و...میشود کیلومتر تعویض آن بستگی به نوع روغن و گیربکس اتومبیل و شرایط کارکرد آن دارد.

4- تعویض یکبار در میان فیلتر روغن:
گاهی دیده شده که افراد فیلتر روغن را یک بار در میان تعویض میکنند و اکثرا همین افراد از فیلتر های با کیفیت پایین استفاده می کنند. ابن کار باعث می شود فیلتر عمل تصویه را نتواند به صورت کامل انجام دهد و منجر به آسیب های جدی به موتور اتومبیل می شود که بعدا متوجه می شویم اگر هربار فیلتر را عوض می کردیم و فیلتر مناسب جایگزین می کردیم چقدر از هزینه تعمیر موتور و صرف وقت جلوگیری می شد.

5- درجا گرم کردن ماشین به مدت طولانی:
این کار نه تنها مفید نیست بلکه ضرر زیادی هم به موتور وارد می آورد. درجا کارکردن بیش از حد باعث گرم شدن بیش از حد منبع اگزوز می شود و این گرما به موتور منتقل می شود که به نوبه خود برای موتور ضرر دارد. در زمستان بهتر است نهایتا یک دقیقه ماشین درجا کارکند سپس چند کیلومتر اولیه تا گرم شدن ماشین در حد مطلوب را با سرعت پایین طی کرد.

6-پایین آوردن شیشه به جای استفاده کردن از کولر در اتوبان:
چندی پیش یک آزمایش در مجله auto crose انگلستان انجام شد و نشان داد اگر یک اتومبیل در اتوبان کولرش روی درجه یک فن روشن باشد مصرف سوختش از خودرویی که شیشه راننده آن 40 درصد باز است کمتر است.

7- خلاص نکردن دنده پشت چراغ قرمز و ترافیک: این کار باعث وارد آمدن فشار مضاعف روی دوشاخه کلاچ و گیربکس و.. می شود.

8- گرفتن ترمز و کلاچ به صورت همزمان برای نگه داشتن خودرو:
این کار خود باعث این میشود که متراژ ترمز افزایش پیدا کند زیرا زمانی که کلاچ درگیر است از نیروی ترمزی موتور نیز استفاده میشود و زمانی که کلاچ و ترمز باهم فشار داده میشود خود باعث دیرتر ایستادن خودرو میشود بهترین کار این است که ترمز را فشار داده وقبل از اینکه خودرو به لرزش بی افتد کلاچ را بگیریم.

9- با سرعت پایین در لاین سرعت حرکت کردن و بالعکس:
بسیار دیده شده که رانندگانی با سرعت های بسیار پایین در لاین سرعت حرکت میکندد و در عوض رانندگانی با سرعت های زیاد در لاین های کناری حرکت میکنند که هر دو باعث ایجاد خطرات جبرا ن نا پذیری میشوند.

10- ریختن آب لوله کشی داخل رادیاتور:
این کار باعث به وجود آمدن رسوبات فراوان در رادیاتور و واتر پمپ و موتور میشود و بسیار دیده شده که حتی باعث سوختن واشر سر سیلندر هم شده. بهترین کار این است که آب را جوشانده و بگزاریم تا سرد شود و دوباره آن را بجوشانیم هرچه دفعات سرد شدن وجوشاندن بیشتر شود آب سالم تر میشود فقط دقت کنید که بعد از سرد شدن رسوبات در ته ظرف است پس از ریخت ته آب به داخل رادیاتور خود داری کنید البته مایع های آماده هم در بازار هست که البته روش اول قابل اطمینان تر است.

11- ریختن آب لوله کشی داخل منبع شیشه شور:
این کار باعث به وجود آمدن رسوبات فراوان در منبع ، شلنگ ها، نازل و پمپ آب آن میشود برای تامین این آب هم می توان از روش بالا استفاده کرد البته مایع های آماده هم در بازار هست .

12- سنگین کردن بیش از حد خودرو:
پر کردن صندوق عقب با وسایلی که به آن احتیاجی نیست باعث بالا رفتن مصرف سوخت میشود حدالامکان باید خودرو خود را سبک کنیم .

13- نصب باربند در مواقعی که به آن نیاز نداریم:
باربند را فقط باید زمانی ببندیم که به آن احتیاج داریم زیرا وجود باربند باعث بالا رفت مصرف سوخت حداقل به میزان 10 درصد میشود.

14- نشاندن کودک روی پای سرنشین جلوی خودروی ایربگ دار:
این کار بارها دیده شده که بسیار هم خطرناک هست و در یک تصادف کوچک اگر ایربگ باز شود حتما کودک خفه خواهد شد بهتر است همیشه کودک روی صندلی مخصوص در ردیف عقب بشیند.

15- استفاده از نور بالا در مه:
در شرایط مه آلود استفاده از نور بالا دید را کمتر میکند در این شرایط نور خودرو باید روی نور پایین باشد و اگر خودرو مه شکن دارد باید آن را روشن کرد.

16- خاموش نکردن خودرو پس از طی مسافت طولانی:
این کار برای ماشین های گازوییلی است نه بنزینی بیشتر دیده شده رانندگان صبر می کند تا فن خودرو خاموش شود سپس موتور را خاموش می کنند این کار ضرر جدی به موتور وارد می کند کارکردن بیش از حد باعث گرم شدن بیش از حد منبع اگزوز می شود و این گرما به موتور منتقل می شود که به نوبه خود برای موتور ضرر دارد. اگر خودرو بیش از اندازه گرم باشد زمانی که اتومبیل را خاموش کنیم سیستم فن اتوماتیک روشن می ماند و نیازی به روشن گذاشتن ماشین نیست.

17- تکیه پا به کلاچ:
بسیار دیده شده رانندگانی که وقتی حتی با دنده پنج در اتوبان حرکت می کنند پای خود را روی کلاچ تکیه میدهند و کلاچ کورس کامل خلاصی را طی میکند و این کار باعث فشار آمدن به گیربکس می شود.

18- جلو آوردن بیش از حد صندلی:
خیلی از افراد(البته بیشتر خانم ها) فکر می کنند هرچه صندلی جلوتر باشد تسلط راننده بیشتر می شود و به اصطلاح دست فرمون خوب می شود. خیر اینطور نیست صندلی باید طوری باشد که راننده کاملا راحت باشد.

19- گاز دادن قبل از خاموش کردن خودرو:
این کار قبلا در خودرو های کاربراتوری برای بهتر روشن شدن خودرو انجام میشد .ولی در خودرو های انژکتوری این کار مضر است زیرا زمانی که شما گاز میدهید وسپس سویچ را میبندید مقداری بنزین نسوخته باقی میماند که خود باعث خرابی سوزن انژکتور و بد کار کردن خودرو در هنگام استارت زدن می شود.

20- گاز دادن قبل از روشن کردن خودروی انژکتوری:
این کار قبلا در خودرو های کاربراتوری برای بهتر روشن شدن خودرو انجام میشد .ولی در خودرو های انژکتوری این کار بی فایده است.

21- پارک کردن خودرو خلاف جهت خیابان:
زمانی که شما خودروی خود را مثلا در سمت راست خیابان به صورت عکس پارک کنید اگر خودرویی با شما برخورد کند شما مقصر حادثه شناخته می شوید.

22- خاموش شدن خودرو به دلیل نداشتن سوخت:
این کار در بعضی اوقات باعث سوختن پمپ بنزین میشود و اصولا نباید گذاشت چراغ بنزین روشن شود زیرا رسوبات و ناخالصی های ته باک وارد مسیر سوخت می شود و باعث اختلال در کار پمپ بنزین؛ فیلتر بنزین و نهایتا انژکتور می شود.

زمان ما لوازم التحریر و اسباب مدرسه در دو گروه قرار می گرفتند، لوکس و معمولی. شاید برای داشتن یک تراش خوشگل باید چند روز در مدرسه خوراکی نمی خوردیم تا سکه های مان زیاد شود و آن تراش خوشگل را از آن خود کنیم.

بچه های امروزی مهرماه را با این حساب و کتاب های کودکانه آغاز نمی کنند زیرا بازار پر از کالاهای متنوع است و والدین می توانند بر اساس بودجه خود لوازم التحریری که باب طبع کودکان است، تهیه کنند.

شمارش معکوس تا مهرماه

1. دیدن فضای مدرسه به همراه مامان و بابا
2. کمی نشستن پشت نیمکت کلاس ترجیحا با حضور بچه های دیگر و معلم
3. چک آپ کامل نزد متخصص اطفال
4. ایجاد یک خاطره خوب از آخرین تابستان بی سوادی: مثلا یک گردش یا مهمانی شاد
5. تهیه یک عکس دسته جمعی و قرار دادن آن در قاب کاردستی
6. آشنا شدن با هم کلاسی ها
7. شروع خرید وسایل مدرسه
8. تمرین وظایف دانش آموزی: مثلا آماده کردن کیف، پوشیدن روپوش و مقنعه، بستن کفش، آویزان کردن روپوش، شستن جوراب ها، یاد گرفتن آدرس و شماره تلفن

من اینو می خوام، نداریم!
قبل از این که فهرست خرید مدرسه را در یک جیب و اسکناس های آماده خرج شدن را در جیب دیگر بگذارید، این نکته را به خاطر بسپارید که هیچ دلیلی ندارد، شما تمام هزینه های زندگی را بی خیال شوید و قسمت قابل توجهی از حقوق تان را برای اجناس رنگارنگ مغازه ها هدر دهید. یک برآورد قیمت سرانگشتی کنید و به فرزندتان هم بگویید در همین حد می توانید برایش خرج کنید. مثلا اگر یک کیف گران بردارد، مجبور است مداد رنگی و پاک کن نامرغوبی بخرد. اگر هم نق نق و ناراحتی اش را برای تان حواله کرد، خودتان را نبازید و با منطق به او بفهمانید که بعضی از بچه ها دفتر مشق هم ندارند که در آن بنویسند یا آرزو دارند بتوانند بروند مدرسه. به علاوه اگر می خواهد در مدرسه بچه پرطرفداری بشود، باید توانایی های درسی خود را نشان دهد که هیچ کس به گردپایش نرسد، آن وقت همه دوست دارند مثل او شوند.

جامدادی: جامدادی ها خیلی متنوعند. بین بودجه خود و سلیقه فرزندتان برآیند بگیرید. در ضمن جامدادی های 6 طبقه که هزار جور جا دارند خیلی زود دل فرزندتان را می زنند. یک جنس ساده و پرکاربرد بیابید.
مواد داخل جامدادی: مداد سیاه، مداد قرمز، پاک کن (ترجیحا DUST FREE چون خرده پاک کن پس نمی دهد و فقط یک تکه باریک لاستیکی به جا می گذارد)، تراش و خط کش. اگر فرزندتان وسایل دیگری که به در و دیوار لوازم التحریر فروشی آویزان است را می خواهد، تقصیر خودتان است که او را به فروشگاه لوکس برده اید.
دفتر یادداشت: این دفترچه فعلا پل ارتباطی میان شما و معلم فرزندتان است.
دفتر خط دار و بی خط: دفتر برای دبستانی ها عین دستمال کاغذی زود زود تمام می شود. این جا هم باید برآوردی بین بودجه و سلیقه فرزندتان و همچنین زبان منطقی تان به کار بگیرید، زیرا هر دفتر چند هزار تومان اسکناس خرج دارد که زود هم تمام می شود و باید یکی دیگر بخرید.
وسایل نقاشی: مطمئنا در روزهای اول سال تحصیلی ساعت های کلاس درس فقط به یادگیری حروف و کلمات نمی گذرد. بنابراین یک بسته مداد رنگی یا مداد شمعی را در کیف فرزندتان بگذارید. ماژیک را بی خیال شوید، چون احتمال دارد کیف، روپوش و دست و صورتش را رنگی و کار شما را زیاد کند. می توانید قبل از شروع سال تحصیلی هم سری به مدرسه بزنید و ببینید معلم کلاس برای بچه ها چه برنامه ای تدارک دیده است.
کیف: سعی کنید کیف دوشی برای فرزندتان بخرید که ستون فقراتش آسیب نبیند. در کل خودتان می دانید! می توانید کیف خوبی بخرید که چند سال برای فرزندتان کار کند، اما معمولا بچه ها اول هر سال تحصیلی دوست دارند با وسایل نو بروند مدرسه. به همین دلیل می توانید با یک کیف خوشگل ساده امسال را سر کنید و سال بعد هم یک کیف دیگر بخرید.
برچسب اسم و آدرس: در بعضی کیف ها یک تکه مقوا تعبیه شده که شما می توانید اسم، آدرس و شماره تلفن خود و همسرتان را برای مواقع اضطراری روی آن بنویسید. اگر کیف فرزندتان این قسمت را ندارد خودتان این اطلاعات را روی کاغذ یا مقوایی بنویسید و با تکه ای نخ داخل کیف فرزندتان گره بزنید یا بدوزید. این برچسب ها نباید روی قسمت بیرونی کیف باشند، زیرا غریبه ها آدرس و تلفن شما را یاد می گیرند.
وسایل بهداشتی: چند عدد دستمال مرطوب بدون الکل یا ژل آنتی باکتریال، صابون های مدرسه باید مایع باشند، زیرا صابون جامد سبب انتقال بیماری می شود. از طرفی صابون های مایع پوست لطیف کودک را خشک می کنند. به علاوه بچه ها گاهی این قدر در هیجان یک فعالیت هستند که یادشان می رود باید اول تا دستشویی مدرسه بروند و دست های شان را بشویند. پس این مواد را در کیف شان بگذارید که خیال تان راحت باشد.
دستمال کاغذی: اگر فرزندتان بخواهد عطسه کند خیلی زشت است که از آستینش استفاده کند. لیوان: به فرزندتان یاد دهید دستش پر از میکروب است و نباید با آن آب بخورد. یک لیوان کوچک را در کیسه نایلونی بگذارید یا این که لیوان در دار به او بدهید.
کفش: بچه ها خیلی زود رشد می کنند، برای همین اکثر والدین معمولا سالی یک جفت کفش برای فرزندشان می خرند. اگر بودجه تان اجازه می دهد فروشگاه بهترین راهنمای خرید شماست. اگر هم برای تان سخت است که سالی چند جفت کفش بخرید پیشنهاد ما این است که کفش فرزندتان را اسپرت انتخاب کنید، زیرا فرزند شما در این سن بیشتر مدرسه می رود پس نیاز چندانی به کفش رسمی ندارد. برای عید هم کفشی بخرید که بعد از عید بتواند در مدرسه بپوشد مثل کفش های طرح چرم پر از پاپیون یا پاشنه دار و.....
روپوش: برخی مدارس خودشان روپوش فرمی دارند و به والدین می گویند آن را چطور تهیه کنند. اگر تمام پایه های دبستان فرزند شما یک رنگ می پوشد، ممکن است به ذهن تان برسد روپوشی بخرید که فرزندتان بتواند سال بعد هم بپوشد. این ایده زیاد جالب نیست زیرا فرزندتان زود بزرگ می شود. پس الان باید یک روپوش دو سایز بزرگ تر برایش بخرید که مطمئنا این موضوع برایش جالب نیست. بروید یک روپوش ارزان بخرید و نگران جنسش هم نباشید. روپوش مدرسه حکم پیش بند کار را دارد و تنها همان چند روز اول برای کودک اهمیت دارد. بعد از آن خاکی، چروک و بشور و بپوش می شود. پس خیلی خودتان را اذیت نکنید.
مسواک و خمیر دندان: مسواک زدن در مدرسه معمول نیست، اما شما معمولش کنید. به فرزندتان بگویید هر زنگ تفریح بعد از خوردن خوراکی برود دهانش را بشوید و برای این کار حتما با لیوانش آب بردارد. برای مسواکش هم در پوش مناسب و محکمی انتخاب کنید.

4 مهارتی که کودک قبل از شروع سال تحصیلی باید یاد بگیرد
دستشویی رفتن: بچه ها نمی توانند و نباید دستشویی خود را نگه دارند. با وجود این معمولا می بینیم کوچولو دوست دارد فقط در دستشویی خانه خودشان کارش را بکند و از دستشویی مدرسه می ترسد. بنابراین حتی قبل از شروع مدرسه نکات کلی و بهداشتی را که باید در دستشویی عمومی مدرسه رعایت کند، به او یاد دهید. حتی می توانید یک روز قبل از شروع سال تحصیلی از اولیای مدرسه اجازه بگیرید و فرزندتان را آنجا ببرید. یادتان باشد بگویید که این دستشویی به تمیزی دستشویی خانه نیست، اما تحملش تنها چند دقیقه است.

عادت کردن به محیط جدید: به او بگویید همه بچه ها اندازه او می دانند و محیط مدرسه برای همه آنها به اندازه تو خجالت آور و پراسترس است. اگر چند تا از بچه ها از قبل یکدیگر را می شناسند، دلیلی ندارد احساس غربت کند. خودش به هم کلاسی ها سلام کند، اسم شان را بپرسد، در مورد علایق مشترک، اسم آشنایان و... بپرسد و بگوید. به او یاد بدهید که اگر یکی از هم کلاسی ها پیشنهاد دوستی اش را رد کرد، ناراحت نشود. محیط کلاس برای گوش سپردن به معلم و تعاملات هنگام یادگیری است. دوستی ها برای زنگ تفریح است که آن موقع هم اگر شاگرد خوب، زرنگ و پرتوانی باشد، همه دوست دارند بیایند با او دوست شوند.

رفتار در مسیر خانه تا مدرسه:

1- اگر برای فرزندتان سرویس گرفته اید: یادش بدهید که در مینی بوس یا سواری دست و سرش را از ماشین بیرون نکند و داد و بی داد راه نیندازد که حواس راننده پرت شود. آشغال بیرون پرت نکند. اگر هم مدرسه ای هایش کار زشتی را انجام می دهند و امتناع او را مسخره می کنند، از آنها تقلید نکند. اگر ممکن است راننده را پیدا کنید و فرزندتان را با او آ شنا کنید. از راننده بخواهید فرزندتان را جایی پیاده کند که مجبور نباشد از خیابان اصلی رد شود. به او بگویید جلوی مدرسه حواسش به خیابان باشد و حین بازی با بچه ها جلوی ماشین های در حال تردد نپرد.
2- اگر فرزندتان خودش باید به مدرسه برود: حتما چند بار مسیر رفت و برگشت را با او بروید تا با شروع سال تحصیلی مشکلی نداشته باشد. بسیاری از والدین یا خودشان دنبال فرزندشان می روند یا برای او سرویس می گیرند. فرزندتان را از لحاظ روحی آماده کنید تا بابت این موضوع احساس بی پناهی نکند. بگویید ما به تو و توانایی هایت اطمینان داریم. می دانیم می توانی مراقب خودت باشی. حتما مسیر ها و خیابان های پرتردد را برای عبور او انتخاب کنید. سوار شدن به اتوبوس یا مترو را یادش دهید. او سواد ندارد و نمی تواند روی وسایل نقلیه را بخواند. بگویید با رسیدن اتوبوس سریع از راننده مقصد را بپرسد. موارد خطر را یادش دهید و بگویید اگر مشکلی برایش پیش آمد، چطور فرار کند یا عامل مشکل را بزند یا گاز بگیرد. کلید منزل را هم جایی از کیفش بگذارید که فقط خودش بداند.

غذا خوردن در مدرسه: از همین ابتدا فرزندتان را به خوردن خوراکی های سالم عادت دهید. دلیلی ندارد تمام خوراکی های رنگارنگ سوپر را در کیف فرزندتان بگذارید. به فرزندتان هم بیاموزید پاستیل، کیک، شکلات، بستنی، چیپس، پفک، اسنک و... هیچ سودی برای او ندارند. اگر لازم است با هم بنشینید پای کامپیو تر و مقالات را جستجو کنید و به زبان ساده و شیرین تغذیه سالم را یادش دهید. به علاوه، این خوراکی ها لابه لای دندان ها می مانند و سبب خرابی آنها می شوند. میوه های سفت که پوست شان راحت جدا می شود یا باید آنها را گاز زد (به جای آب میوه پاکتی)، نان ، پنیر و گردو (گوجه را تکه نکنید زیرا آب زیادی دارد و تا زمانی که فرزندتان آن را بخورد خراب می شود)، مغز ها، پاکت شیر کوچک (به جای شیر کاکائو)، خرما، حلوا، کلوچه و... به او بدهید. مضرات هله هوله ها را به او بیاموزید تا اگر هم کلاسی هایش خوراکی های او را مسخره کردند بتواند جواب آنها را بدهد.

مرد جوانی مزرعه ش رو با سم آفت کش سمپاشی می کرد و می خواست بدونه که چقدر از سم در مخزن باقی مونده. درپوش رو برداشت و فندک رو روشن کرد.

بخار بلند شده از سم آتش گرفت و سراسر بدن اونو در بر گرفت. اون از روی تراکتور پائین پرید و فریاد زد. زن همسایه با حدود 10 تخم مرغ از خونه بیرون دوید و در عین حال فریاد می کشید "تخم مرغ بیارید". او تخم مرغها رو شکست و سفیده رو از زرده جدا کرد. وقتی آمبولانس رسید و مسئولین کمک های اولیه مرد جوان رو دیدن پرسیدن "کی این کارو کرده؟" همه به اون زن اشاره کردن و مامورین به اون زن تبریک گفتن. " شما صورت اونو از نابود شدن نجات دادین". در انتهای تابستان مرد جوان دسته گلی به اون زن تقدیم و از اون تشکر کرد. صورتش مثل صورت یک بچه صاف شده بود.

در ذهن داشته باشین که این روش درمان شامل آموزشهای مامورین آتشنشانی هم هست. کمک های اولیه شامل پاشیدن آب سرد بر سطح صدمه دیده و کاهش درجه حرارت برای جلوگیری از سوختگن لایه های زیرین پوسته. بعد سفیده تخم مرغ رو روی اون نقطه پخش کنید.

زنی که قسمت زیادی از دستش رو با آب جوش سوزانده بود، با وجود درد زیاد، آب سرد روی دستش ریخت، دو تا تخم مرغ رو شکست و زرده رو از سفیده جدا کرد، کمی اونها رو هم زد، و دستش رو در سفیده فرو برد. سفیده روی دستش خشکید و لایه ای روی دستش کشیده شد. بعداً یاد گرفت که سفیده تخم مرغ یک کلاژن طبیعیه و در تمام بعد از ظهر، هر یک ساعت لایه دیگری بر لایه های فبلی افزود. در بعد از ظهر دیگه دردی احساس نمی کرد و روز بعد بسختی میشد اثری از سوختگی دید. 10 روز بعد، هیچ اثری باقی نمونده و پوست رنگ طبیعی شو بدست آورده بود. نواحی سوخته شده به لطف کولاژن موجود در سفیده تخم مرغ که پر از ویتامینه کاملاً ترمیم شده بود.

این اطلاعات ممکنه به درد هر کسی بخوره. پس لطفاً برای دیگران بفرستین

همه ما کم و بیش در زندگی روزمره خود مصایب و بدبختی های آدمیان را در پیرامون خود نظاره گر بوده ایم اما ...

متاسفانه شاید این از ضعف ما انسانها باشد که خیلی دیر می توانیم احساس بدبختی، رنج و دشواری های دیگران را به شکل ملموس برای خودمان عینی کنیم.

بیماری ایدز یکی از بیماری های لاعلاجی است که متاسفانه با وجود اینکه در طول روز بارها به گوشمان می خورد اما به راحتی به ابعاد خانمانسوز آن توجه نمی کنیم و از همه بد تر اینکه در جوامعی با بافت سنتی حتی سخن گفتن از روش های پیشگیری این بیماری با موانع به ظاهر اخلاقی فراوانی روبروست.

پرداختن به این جنبه ها اگرچه درخور تقدیر است اما این قلم نه در حوصله این وبلاگ می بیند و نه در تخصص خود اما شاید بهتر بود که هرکدام از ما دست کم گامی کوتاه برای روشن نمودن روش های پیشگیری از این بیماری و نیز آماده نمودن جامعه برای رفتار درست با مبتلایان آن برداریم. از این موضوع که بگذریم فکر می کنم در روز جهانی ایدز بد نیست به مطلبی اشاره کنم که به فلسفه انتخاب روبان قرمز به عنوان نماد ایدز می پردازد این موضوع که چرا این روبان قرمز رنگ به عنوان نماد این بیماری شناخته شده داستان جالبی دارد که بد نیست دست کم به عنوان یک شهروند حساس به فرهنگ بهداشتی جامعه امروز با آن آشنا شویم:

در سال1991 گروهی از هنرمندان، که بسیاری از دوستان آنها بر اثر ابتلاء به ایدز جان خود را از دست داده بودند، با تأسیس گروه ایدز تجسمی (THE VISUAL AIDS ARTISTS CAUCUS) در شهر نیویورک تصمیم گرفتند با به خدمت گرفتن هنر، به نبرد با این بیماری مرگبار بپردازند. اولین بار آنان بودند که روبان قرمز را به عنوان نشان گروه خود انتخاب کردند. پاتریک او کانل، بنیانگذار گروه ایدز تجسمی، هنوز هم روی تک تک لباس های خود یک روبان قرمز دارد؛ و البته خود او هم به ایدز مبتلاست. او می گوید: من از ایدز نمی میرم، من با ایدز زندگی می کنم. رفقای زیادی داشتم که وقتی بیمار شدند، خیلی جوان بودند. آنها همه در جوانی از دنیا رفتند و من زندگی خود را برای آنها صرف می کنم. با پاتریک در حالی که روی کاناپه ای در منزلش، واقع در منطقه شمالی شهر نیویورک نشسته است، گفتگو می کنم. چهره او از بیماری تکیده شده، اما هنوز در وجودش سرزندگی مشهود است.

در کنار او الن فریم، از اعضای گروه 15نفره ایدز تجسمی، نشسته است. او که یک عکاس است در سال 1991مانند دیگر اعضای این گروه یک هدف را دنبال می کرد و آن هم یافتن وسیله ای بود که بتواند مردم را وادار به اندیشیدن درباره ایدز کند.

الن می گوید: چاره دیگری نداشتیم. ما باید از هنرمان استفاده می کردیم. درست مثل این بود که ایدز یک شبه کل جامعه هنری نیویورک را می بلعد. ناگهان چشم باز کردیم و دیدیم خیلی از همکاران و دوستان ما دارند با مرگ دست و پنجه نرم می کنند.

او ادامه می دهد: ابتکار استفاده از روبان موقعی به فکر ما رسید که دیدیم چطور پس از پایان جنگ خلیج فارس آمریکایی ها حتی در شهرهای کوچک آمریکا، برای حمایت از سربازان، از روبان های زرد استفاده کردند. اما سؤال بعدی این بود که چه رنگی برای روبان ایدز مناسب است و بعد با آن چه باید کرد؟

آن زمان بود که بحث میان گروه در گرفت و سرانجام آنها در مورد رنگ قرمز به توافق رسیدند. الن در این باره می گوید: ما با رنگ های دیگر شروع کردیم. بعد یکی یکی آنها را کنار گذاشتیم و بالاخره رنگ قرمز را انتخاب کردیم چون رنگی است که جلب توجه می کند و همچنین حسی پر شور را القا می کند. به او یادآوری می کنم که قرمز همچنین رنگ خون است و پاتریک با تأیید حرف من اضافه می کند: و همین طور رنگ عشق.

گروه هنرمندان ایدز تجسمی، ابتدا بر سر شکل پایپون به عنوان نماد ایدز اختلاف داشت، اما پس از مدتی طرحی را پذیرفت که حالا در سراسر جهان به عنوان سمبل ایدز شناخته می شود. آن سال، پاتریک در برادوی، مرکز تئاترآمریکا در نیویورک، آشنایانی داشت و مراسم اهدای جوایز تونی (TONY AWARDS) نیز قرار بود به زودی برگزارشود. گروه، سه هزار روبان قرمزی را که آماده کرده بود به محل برگزاری مراسم تحویل داد. اما اتفاقی که افتاد هرگز برای آنها تصور نبود. هنگام پخش سراسری این مراسم از تلویزیون آمریکا، جرمی آیرنز JERemY IRONS هنرپیشه سرشناس بریتانیایی، در حالی که یکی از این روبان ها را برسینه داشت در برابر دوربین ها ظاهر شد.

الن می گوید: ما حیرت کردیم. البته می دانستیم پروژه خوبی داریم اما فکرش را هم نمی کردیم روزی بتوانیم مردم را راضی کنیم روبان ها را به سینه بزنند. در مراسم جوایز تونی همه آن را به سینه داشتند. سر از پا نمی شناختیم. خوابش را هم نمی دیدیم ابتکار ما در چنین ابعاد وسیعی مورد استقبال قرار گرفته باشد. به این ترتیب بود که روبان قرمز به سرعت به نماد زیبای یک بیماری زشت مبدل شد.

اما گروه ایدز تجسمی نه از روبان قرمز و نه از هیچ روبان دیگری کسب درآمد نکرده است. پاتریک می گوید: نکته مهم در باره این پدیده این است که خود به خود رواج پیدا کرد. ما آن را برای کسب درآمد درست نکردیم و حتی آگاهانه تصمیم گرفتیم به این ایده جنبه تجاری ندهیم. پاتریک لحظه ای تأمل می کند و ادامه می دهد: خیلی عجیب است که حالا سیاستمداران پلیدی را می بینیم که انواع روبان های سرخ و سفید و آبی را به سینه می زنند و جلوی دوربین ها می آیند. هیچ نمی دانم اینها چطور باب شده است.

پانزده هنرمندی که روبان قرمز ایدز را آفریدند پس از آن کار مشترکی انجام نداده اند. الن می گوید: ما در مقطعی کوتاه از زمان به هم پیوستیم و پروژه روبان، آخرین کار مشترک ما بود. این که فرصتی به دست آمد تا در یک اثر هنری مهم در دوران پست مدرن سهمی داشته باشیم، عالی بود.

پاتریک هم می گوید: خیلی سخت است که آدم در مورد چیزی که از اندوه سرچشمه گرفته افتخار کسب کند. کاش می شد همه این افتخار را پس می دادم، ولی این چند سال شیوع ایدز را نمی دیدم. سال هایی که آن همه آدم، آدم های با استعداد، در بهترین سال های جوانی از دست رفتند. حالا فقط یک نفر از دوستان دوران بیست سالگی من باقی مانده است.

واژه «اوکی» امروزه یکی از پرکاربردترین واژه ها در بسیاری از زبان هاست و از نظر گسترش در سطح جهانی، جزو بین المللی ترین واژه ها به شمار می رود. واژه اوکی از کجا آمده؟ آیا روزی به طور اتفاقی این واژه به ذهن یک نفر خطور کرد و بعد هم همه شروع به استفاده از آن کردند و بعد هم جهانگیر شد؟

کتابی نوشته «لن مت کالف» که به تازگی در این مورد درآمده راهگشای پاسخ به این پرسش هاست. مت کالف در این کتاب که «اوکی: قصه عجیب برترین واژه» نام دارد، مدعی می شود که «اوکی» برترین ابداع انگلیسی زبانان است. این مدعا البته سوال برانگیز است. «اوکی» چطور می تواند یک ابداع باشد؟ و آیا این واژه کوچک می تواند از موزیک جاز، بیس بال و تلفن و انیمیشن «سیمپسون ها» هم برتر باشد؟ در واقع پاسخ به پرسش اول، بله، است.

«مت کالف» در جست و جوهای خود برای یافتن نخستین استفاده از کلمه اوکی به گوشه ای گمنام از یک روزنامه چاپ بوستون در تاریخ 23 مارچ 1839 رسیده است. بنا بر تحقیقات این نویسنده، داستان واقعی «اوکی» از این قرار است:

محبوب ترین واژه دنیا، زندگی خود را به عنوان یک شوخی آغاز کرد. روزنامه های آمریکایی در اواخر دهه 1830 به شکل تمسخرآمیزی کاری را شروع کرده بودند و مخفف های مثلا جالب را چاپ می کردند و یک مقاله نویس در روزنامه «بوستون مورنینگ پست» هم به عنوان یکی از این شوخی ها، مخففی ساخت به شکل«.o.k». وی برای ساخت این مخفف، شکلی نادرست از کلمه «all correct» (تماما صحیح) را به صورت «oll korrect» در نظر گرفت و دو حرف اول آن را به صورت«.o.k» مخفف کرد.
زمانی از این شوخی نگذشته بود که دشمنان اندرو جکسون، هفتمین رئیس جمهور ایالات متحده شایعه ای به راه انداختند که این رئیس جمهور، سواد درست خواندن و نوشتن ندارد و به عنوان شاهد این مدعا گفتند که وی اگر سواد داشت اجازه نمی داد کلمات غلطی مانند «اوکی» در رسانه های کشور چاپ شود. همین، آغاز شهرت و رواج اوکی بود. چیزی نگذشت که متصدی های تلگراف قرار گذاشتند تا برای اعلام وضعیت رفع خطر یا همان وضعیت عادی، از O.K استفاده کنند و پس از آن دیگر کسی نتوانست جلوی رواج روزافزون آن را بگیرد و به قول مت کالف نخستین واژه ای که روی کره ماه از زبان انسان درآمد هم عملا باید همین «اوکی» بوده باشد. اما جذابیت بزرگ این کلمه کوچک در چه نهفته است؟

«الن مت کالف» در کتاب خود سعی می کند چند توضیح در این زمینه ارائه کند. به گفته او خوش آوایی این واژه، قابل تلفظ بودن آن در تقریبا همه زبان ها، کوتاهی و سادگی و تضاد حالت مونث o با حالت مذکر k همه باعث این گیرایی شده است. اوکی امروزه در پیامک های تلفن همراه حتی به صورت کوتاه تر «k.» نیز درآمده است.

این روزها که هوا بارانیست به محض ورود به خانه نگاهی به کفشهایتان بیندازید تا اگر با باران موش آب کشیده شده اند و احیانا شوره زده اند زودتر تمیزشان کنید.

هرگز کفش های خیس شده در اثر باران و برف را برای خشک کردن در مقابل بخاری یا شومینه یا در مجاورت با رادیاتور قرار ندهید؛ زیرا با این کار روی آنها سفیدک یا شوره ایجاد می شود و ظاهر کفش را نازیبا می کند.

بنابراین بهترین کار، استفاده از روزنامه های باطله و خشک کردن کفش در زمان طولانی تر است.

حالا اگر با تمام این اقدامات لکه شوره روی کفش های شما ظاهر شده، محلولی به نسبت مساوی از آب و سرکه آماده کنید و آن را با برس یا پارچه ای آغشته به آن بر سطح سفیدک زده بمالید. سپس با پارچه یا پنبه ای مرطوب، به اصطلاح آبکشی کنید.

در پایان هم اگر کفشتان از جنس چرم باشد، آن را واکس بزنید یا اینکه با وازلین روی آن را چرب کرده و برق بیندازید تا چرم خشک نشود.

به طور حتم زیاد برایتان پیش آمده که به دستگاه خودپرداز یا عابربانک یا همان ATM مراجعه کنید. دستگاهی که یکی از مهمترین دستاوردهای بانکداری الکترونیکی به شمار می رود.

در این گزارش نکاتی را برای شما بازگو خواهیم کرد که شما را در جهت امنیت هر چه بیشتر هنگام استفاده از این خدمت ارزشمند بانکی یاری خواهد کرد.

نکته اول
وقتی در صف خودپرداز ایستاده اید، از بازکردن کیف دستی یا کیف پول تان خودداری کنید و کارت خود را قبل از رسیدن به خودپرداز آماده کنید.

نکته دوم
دستگاه هایی که دستورالعمل یا پیام غیرعادی به شما می دهند، در واقع به شما می گویند که از من استفاده نکن، چون ممکن است دستکاری شده باشند و در نتیجه کارت شما را بگیرند و دیگر پس ندهند.

نکته سوم
هیچگاه سعی نکنید کارت خود را به زور وارد کارت خوان کنید و در انجام دستورالعمل ها نیز عجله نکنید تا احتمال اشتباهتان به حداقل ممکن برسد.

نکته چهارم
وقتی رمز را وارد می کنید، از دستگاه کمترین فاصله ممکن را داشته باشید و صفحه کلید را با دست بپوشانید.

نکته پنجم
وقتی پولتان را گرفتید، حتما با دقت هم پول و هم کارت را در کیف خود یا جایی امن قرار دهید، حتی اگر چند نفر پشت سرتان باشند!

نکته ششم
اگر پول از حسابتان کسر شد و وجهی دریافت نکردید، انتقال وجه انجام نشد یا مسائلی از این دست پیش آمد، در اولین فرصت بانک مربوطه را از موضوع آگاه کنید.

نکته هفتم
از خودپرداز رسید چاپی بگیرید و آن را نگه دارید تا با صورتحساب های ماهیانه خود مقایسه کنید.

نکته هشتم
اگر کارتتان گم شد یا دزد آن را برد، به جای اینکه روی در و دیوار کاغذ بچسبانید که "یک عدد کارت گم شده"، موضوع را هرچه سریع تر به بانک مربوطه یا پلیس اطلاع دهید.

نکته نهم
رمزی را انتخاب کنید که غیر از خودتان کسی نتواند آن را حدس بزند.

نکته دهم
رمز خود را هرگز به هیچ کس نگویید، حتی پلیس، کارمند بانک، دوستان یا آشنایان.

نکته یازدهم
رمزتان را حفظ کنید یا اگر نمی توانید آن را از بر کنید، جایی یادداشت کنید که جز خودتان کسی به آن دسترسی نداشته باشد.

نکته دوازدهم
هر چند وقت یکبار رمز خود را عوض کنید و هیچگاه شماره شناسنامه، پلاک منزل، سال تولد یا اعداد اینچنینی را به عنوان رمز انتخاب نکنید. اینها اولین چیزهایی هستند که به ذهن دزد می رسند.

نکته سیزدهم
اگر بیشتر از یک کارت دارید، حتما فهرستی از شماره حساب کارت های خود و شماره هایی که در صورت مفقود شدن می توانید با آنها تماس بگیرید را تهیه کنید. البته لیست را جایی نگهداری کنید که کسی نتواند حدس بزند.

نکته چهاردهم
هنگام شب، سعی کنید از خودپرداز هایی استفاده کنید که روشنایی بیشتری در اطرافشان هست تا بتوانید اطرافتان را بهتر ببینید.

نکته پانزدهم
شرایط و ضوابط کارت خود را با دقت بخوانید و اگر سوالی برایتان پیش آمد با خدمات مشتریان بانک تماس بگیرید.

برای یکی از دوستان می خواستم یک ویندوز 7 نصب کنم که ویندوز XP روی سیستم دارد. اما مشکلی که وجود دارد این است که با سیستمی که دارد بعید می دانستم ویندوز 7 درست اجرا شود چون کامپیوترش RAM پایینی دارد پس باید اول به فکر تهیه رم بود.

قبلا توضیح دادم که برای بالا بردن سرعت بوت ویندوز RAM خود را افزایش بدهید. برای ایشان هم همین کار را خواستم بکنم اما به جایش از یک رم مجازی (Virtual RAM) استفاده کردم که هزینه ای فعلا ندارد. اگر خوشش بیاد رم برایش تهیه می کنیم :)

چون آموزش فارسی خوبی برای این قضیه ندیدم گشتم یک آموزش خوب برای این قضیه پیدا کردم. اما اول دو سوال که ممکن است برای شما پیش بیاید را جواب می دهم:

1. رم لپتاپ من کم است و فعلا هم نمی توانم آن را ارتقا بدهم. این راه به دردم می خورد؟

بله! یکی از بهترین کاربردهای این کار همین است. هر چند خرید رم بالا برای لپتاپ یک چیز دیگر است!

2. برای چه ویندوزی به درد می خورد؟ فقط ویندوز هفت و هشت؟

خیر. این کار در ویندوز ویستا به بعد امکانش ایجاد شده است. اما ما اول یک نرم افزار به شما معرفی می کنیم که توی ویندوز XP هم این کار را انجام بدهد. بعد بدون نرم افزارش را یاد می دهیم که توی ویندوز windows vista و Windows 7 و Windows 8 کاربرد خواهد داشت.

حالا قدم به قدم پیش می رویم و نتیجه را بررسی می کنیم :)

برای ویندوز XP باید از نرم افزار دانلود eBoostr استفاده کنید (دانلود eBoostr Pro V3.0.1.498 ). این نرم افزار حجم کمی دارد و بسیار هم سریع نصب و تنظیم می شود. خوبی اصلی این نرم افزار اما این است که با مدلهای بسیاری زیادی از حافظه ها مثل SD و MMC هم کار می کند.

اما آموزش امروز ما بدون احتیاج به نرم افزار خاصی است ولی متاسفانه روی ویندوز XP درست جواب نمی دهد. اگر ویندوز ویستا و 7 دارید یک فلش پیدا کنید که ترجیحا زیر 4GB حجم داشته باشد. مدلهای ارزانقیمت 2GB کینگستون و ترنسند توی بازار ایران موجود است.

1- تمام فایلهای رویش را پاک کنید و اسمش را بگذارید RAM DRIVE که بعدا متوجه شوید کدام درایو را می خواهیم به این کار اختصاص بدهیم. دقت کنید که حتما باید همه فایلها را پاک کنید. مخصوصا فایل های مخفی (Hidden)

2– روی My Computer کلیک راست کنید و به ترتیب Properties و سپس Advanced را انتخاب کنید. بعد هم به system output’s Settings بروید و دنبال Advanced بگردید. حالا روی Edit کلیک کنید.

3– روی user-defined size کلیک کنید تا حجم فلش را متوجه بشوید. مثلا برای یک فلش 2GB می نویسد 1932. مثلا عرض کردم! حالا هر عددی نوشته بود را منهای 5 کنید. مثلا 1932 می شود 1927. توی قسمت اول و دوم عکس بالا باید این دو مقدار را بنویسید. حالا set و سپس OK را انتخاب کنید.

4– حالا اول حتما Apply را بزنید و بعد از اپلای OK را بزنید. حالا کامپیوتر باید ریستارت بشود. کار تمام است!

اخطار مهم

اگر به هر دلیلی ناگهانی این فلش درایو را جدا کنید سیستم کرش می کند و قضیه پیچیده می شود. اگر می خواهید تست کنید این کار را بکنید اما مسئولیتش با خودتان است :)

جدا کردن فلش درایو

اگر سرعت کامپیوتر شما اضافه نشد (می تواند هر دلیلی داشته باشد) پس ارزشی هم ندارد که همیشه یک فلش به کامپیوتر شما آویزان باشد! برای جدا کردن آن باید به طریقه زیر عمل کنید تا مشکلی پیش نیاید.

دو قدم اول را طی کنید و به جایی برسید که user-defined size را پیدا کردید. حالا no swapfile را انتخاب کنید و سپس Set و در آخر اپلای اوکی کنید.

کاربران ویندوز 7 می توانند از قسمت option به تب پرفورمنس بروند و System Properties را ببینند. قاعدتا باید حالا فلش درایوی که داشتیم را به عنوان رم مجازی بشناسد.

چند نکته :

به دلایل زیادی ممکن است این روش کار نکند. ممکن است این روش خیلی تاثیر محسوسی نگذارد. ممکن است دلیلش این باشد که رم شما بالاست به خودی خود. اگر رم شما پایین باشد بیشتر متوجه می شود تفاوتش را.

ممکن هم هست افزایش پیدا نکردن سرعت به خاطر کیفیت و سرعت پایین رم شما باشد. رم های ocz یک زمان سرعت خوبی داشتند. الان اما نمی دانم کدام مارک بهتر است در این زمینه. تست ما با رم کینگستون انجام شد.

قابلیت ReadyBoost در ویندوز چنین کاری را قاعدتا باید بکند اما از آنجایی که توی چند مورد دیدم چنین کاری را نتوانستند بکنند دوستان، گفتم این راهنما را بنویسم. اگر شما تجربه ای در استفاده از این روش ها دارید خیلی عالی می شود اگر روش خود را با ما در میان بگذارید.